Sorry beste mensen als ik deze dagen niet veel reageer, chagerijnig ben of bitchy over kan komen. Want alles heeft namelijk zijn reden..
Vrijdagavond kwam ik thuis van praktijkles. Was allemaal heel leuk en gezellig. We hadden praktijkexamen en daarna zijn we met zijn allen gezellig wat gaan eten. Toen ik echter thuis kwam was mijn vrolijke stemming helemaal omgeslagen.
Want Ico had zware koliek. Zijn buik was helemaal opgezwollen en keihard. Hij reageerde nog amper en wilde niet overeind komen. Nog nooit ben ik zo bang geweest. Meteen is mijn buurvrouw gekomen die dierenarts is. Maar we konden nu nog niets. Dus hebben we deze avond moeten wachten. Ik heb geen oog dichtgedaan. Voel me zwaar kut en zie het totaal niet zitten. De dierenarts is net geweest en heeft Ico gespoeld. Dat houd in dat er een slang door zijn neus gaat helemaal door zijn keel etc. Daar deed de da dan een laxerend middel in en heeft hij pijnstillers gekregen. Maar wat bleek, met het uithalen van de slang is een klein adertje in zijn neus geraakt. Het zou niet zo erg zijn zei de Da en het gebeurde wel vaker maar toch..
Zoveel bloed.. Ik dacht dat mijn benen het zouden begeven. Bij een ander paard zou ik er wel tegen gekund hebben maar je eigen. Het was vreselijk om te zien. Het gaat nu wel iets beter maar het is bij lange na niet goed. Ik kan ook niet lang binnen zitten en ga op de zoveel minuten bij hem kijken. En vaak ligt hij.
Hopelijk begrijpen jullie het..
In iedergeval stel ik het erg op prijs dat je dit gelezen hebt.
Ik wil best zo nu en dan posten maar begrijp het dat ik ook wel eens geen zin heb.
Joya.